Tytułowi Jaroszewiczowie to Piotr Jaroszewicz i jego żona Alicja Solska, którzy w 1992 roku zostali zamordowani w swoim domu. Zamordowany to były premier, działacz komunistyczny i jeden z twórców Polski Ludowej.
Z mieszkania małżeństwa nie zginęły żadne cenne przedmioty, a sam premier był przed śmiercią torturowany.
Monika Góra opisuje najbardziej prawdopodobny przebieg zabójstwa oraz przebieg śledztwa i procesu radomskiego gangu karateków, domniemanych sprawców zbrodni.
Winnych do dzisiaj nie znaleziono, co nie dziwi, skoro już ślady na miejscu zbrodni nie zostały odpowiednio zabezpieczone przez policję.
Książka ciekawa, chociaż nie do końca potrafiłam śledzić wszystkie postaci procesu gangu karateków, ta część książki była dla mnie zwyczajnie chaotyczna i niezrozumiała.
Najciekawszy moim zdaniem był aspekt biograficzny Jaroszewicza, jak choćby historia jego wyjątkowo szybkich wojskowych awansów.
W tej historii jest zdecydowanie więcej pytań niż odpowiedzi, ponieważ winnych do dzisiaj nie znaleziono, a możliwych motywów tej zbrodni jest co najmniej kilka. Jeszcze raz przypomnę, że były premiar był przed śmiercią torturowany…
Dlaczego zginął były premier? Dlaczego był przed śmiercią torturowany? Jakie informacje próbowano od niego uzyskać? Czy komuś zależało (i nadal zależy), aby ta sprawa nigdy nie została w pełni wyjaśniona?
Z pewnością jesto to jedna z najbardziej zagadkowych spraw czasu przełomu (lata 90/2000). Ja szczególnie zastanawiam się, w jakiej sprawie Jaroszewicz „wiedział za dużo”…
Moja ocena:
6.5/10